Wat is Colloidaal Zilver?

Wat is colloidaal zilver eigenlijk?

Colloidaal Zilver werd rond 1900 al toegepast, maar werd overruled door farmaceutische Antibiotica. Bepaalde virussen, bacteriën, parasieten en schimmels zijn inmiddels echter immuun, resistent geworden voor de reguliere antibiotica. Ook treden negatieve bijverschijnselen op, zoals Allergie voor Antibiotica. Hierdoor komt Colloidaal zilver weer meer in de aandacht. Zilver: een veilige, efficiënte werking; wellicht zelfs beter en tegen meer ziektes dan andere manieren. Rond 1900 toonden wetenschappers al aan dat Zilver een veilig, efficiënt Antibioticum was. Het Natuurlijk Colloidaal Zilver werd door menig geneeskundige toegepast. Het bleek veilig in gebruik en efficiënt te zijn tegen infecterende organismen. Daar Colloidaal Zilver te duur was om te laten patenteren, ontwikkelden de farmaceutische bedrijven zelf een eigen antibioticum. colloidaal Zilver werd terzijde geschoven; andere nieuwe antibiotica beheersten de markt. In de loop der tijd deden zich echter problemen voor. Dertig jaar na de komst van de reguliere antibiotica zijn vele types ziekteverwekkende organismen inmiddels immuun of resistent geworden voor dit middel. De laatste jaren komt er steeds meer informatie naar voren over de 'superbugs' die niet vernietigd kunnen worden met antibiotica. Veel van deze organismen hebben intussen een weerstand opgebouwd tegen de bestaande, gewone antibiotica. Zilver wordt door sommigen beschouwd als de meest universele antibiotische stof en het krachtigste antibioticum dat er is. Uit onderzoek komt naar voren dat een gewoon antibioticum een half dozijn verschillende ziekteverwekkers doodt, waar Zilver er zo'n 650 vernietigt. Resistente ketens kunnen zich hierbij niet ontwikkelen. Er zijn de laatste jaren verschillende experimenten en onderzoeken gedaan en er zijn vele toepassingen ontdekt of beter: herontdekt. Zilver blijkt zeer geschikt voor gebruik tegen verschillende infecterende organismen en diverse praktische toepassingen zoals bv. snij-, brand- en schaafwonden. Zilver doodt verschillende virussen, bacteriën, parasieten en schimmels. Colloide is een oplossing bestaande uit ultra fijne deeltjes, opgelost in een waterachtig medium. Alle levende dingen bestaan in een colloidale vorm. De meeste medicijnen zijn in een kristallijne staat. Voordat een medicijn z'n volledige therapeutische werking kan hebben, moet het eerst in colloidale vorm worden omgezet. Colloidaal zilver is een vloeibare oplossing bestaande uit submicroscopische Zilverdeeltjes die onder spanning worden gehouden in puur water, door een kleine elektrische lading op elk partikeltje. De ideale grootte van de zilverdeeltjes in dit colloïdale bedraagt van 0.005 tot 0.015 microns in diameter. Deze deeltjes zijn elektrisch geladen, zodat de zilver partikels actief kunnen worden en in water kunnen blijven, zonder kunstmatige additieven of stabilisatoren. Dit wordt het 'ware' colloďde van zilver genoemd. Colloidaal zilver is krachtig en natuurlijk. Het lijkt de meest bruikbare en krachtige substantie te zijn om verschillende ziektes te bestrijden die veroorzaakt worden door bacteriën, virussen, parasieten en schimmels. Naast Antibacterieel blijkt zowel een breed spectrum remedie te zijn als preventief te werken bij verkoudheden, griep en diverse infecties. In het bijzonder blijken Staphylococcus en Streptococcus stammen, die dikwijls worden gevonden bij ziektes, gevoelig te zijn voor zilver. Tevens blijkt colloidaal zilver op een snelle manier ontstekingen te bedwingen en een snellere genezing te bewerkstelligen. Wanneer colloidaal zilver dagelijks wordt ingenomen zorgt het voor een beter immuunsysteem, hetgeen resulteert in meer energie, vitaliteit, kracht, ontspanning, snellere genezing en een vermindering van toxines in het lichaam.

Zilver heeft niet alleen bacterie-dodende eigenschappen, het blijkt ook het afweersysteem in bepaalde functies te ondersteunen, waardoor er afvalstoffen zoals urinezuur worden losgemaakt en uitgescheiden.

Geschiedenis van zilver in betrekking tot gezondheid?

Bij de vroegere adel en koningshuizen werden zilveren bekers en schalen gebruikt omdat dit beter voor de gezondheid bleek. Voedingsmiddelen die in zilveren bussen werden bewaard bleven langer goed. Zilveren munten werden in de melk gelegd om deze bij kamertemperatuur langer vers te kunnen houden.
Vanaf 1900 tot het begin van het tijdperk van de moderne antibiotica - ca 1940 met de introductie van de sulfapreparaten- was zilver een van de hoofdpijlers van de medische praktijk in Europa en de U.S.A.. In 1939 werden 94 verschillende zilverpreparaten geregistreerd die tot 1939 in gebruik waren. Tot ca. 1970 werden in veel laboratoria glazen kweekschalen voor bacteriën gesteriliseerd door er een zilveren plaat in te leggen. Vanaf 1970 wordt zilver weer gebruikt bij waterzuivering en in watertanks in de luchtvaart en ruimtevaart en voedingsmiddelenindustrie o.a de Zwitserse firma Katadyn heeft zich hiermee al tientallen jaren gespecialiseerd in waterzuivering en wateropslag zowel voor de voedingsmiddelenindustrie als voor particulier gebruik in bijv. hotels in de tropen. In de jaren 1990- 2000 zien we weer een herontdekking van de mogelijkheden van zilver verwerkt in textiel en schoenen als bacteriedoder en geurbestrijder. In 2005 wordt zilver ook gebruikt als vezel in ondergoed van het Engelse leger in Irak ter voorkoming van bacteriële infecties.

De geloofwaardige berichten over onderzoek en de werking van zilver tegen micro organismen en virussen zijn voor het grootste deel positief. Een enkele maal wordt een falen van zilver in dit verband vermeldt. Zo bleek uit een studie over de uitwerking tegen miro-organismen: 2004 van Hasselt woordelijk: Conclusion: As the tested colloidal silver solutions did not show any antimicrobial effect in vitro on the microorganisms, claims of colloidal silver's anti-microbical potency are misleading and there is no place for it as an antiseptic.
Welk soort water hier is gebuikt is niet bekend. Mogelijk ontstane verbindingen van zilverchloride scheiden geen zilver-ionen af aan het water en kunnen daarom ook niet als een anti-septisch middel beschouwd worden. 

Tegenwoordig wordt zilverwater in Nederland en de EU als antibacterieel uitwendig product beschouwt.